Saludo sa Pinoy

Maraming kuwento na ang naibahagi tungkol sa mga manggagawang pinoy sa ibang bansa. Kahit saan ka man mapunta tiyak na may makikita kang Pilipino na handang tumulong sa kapwa pinoy ...wika nga e sino pa ang magdadamayan kung hindi tayo-tayo din . Sa totoo lang hanga ako sa mga manggagawang pinoy sa ibang bansa. Matapang nilang hinaharap ang kalungkutan , hirap at pag-iisa kapalit ng ilang libong dolyar na maipapadala nila sa mga minamahal na naghihintay sa kani-kanilang probinsya. Sa kanilang mga sakripisyo , ako ay nagbibigay pugay sa mga manggagawang pinoy ...saludo ako sa tapang ninyo...saludo ako sa pinoy.

Ito ang Holy Rosary Church at dito nagsisimula ang ordinaryong araw ng Linggo para sa mga Domestic Helper . Pagpasosk mo pa lang ay makikita mo na puno ng mga Pinoy na manggagawa na sabay sabay nanalangin para sa isang pasasalamat . Ang banal na misa sa wikang ingles ay nagsisimula sa ganap na ika-walo at kalahati ng umaga .

Ito naman ang Three Exchange Square sa Central. Sa harap nito nagtitipon ang mga domestic helper sa buong araw ng Linggo. Bawat makasakay ko ay may kanya-kanyang bitbit na baon na kanilang pagsasaluhan sa maghapon. Bawat isa ay mayroon kanyang "agenda" sa araw na iyon may nagmamanicure, mayroong tumatawag sa kanilang mga mahal sa buhay na naiwan sa Pinas sa ibat't ibang dialekto., mayroong natutulog at nagbabasa ng mga pocketbook .

Isa ito sa dalwang truck na nagsisilbing tagapagpadala ng kanilang mga "balikbayan boxes" . Dito na din sa lugar na ito nila inaayos ang mga sari-saring laman ng kahon tulad ng mga bed covers, rubber shoes, lotion, shampoo, powder at iba pa. Merong taga-lagay sa kahon, taga-sara at tagalagay ng pangalan kung saan ipapadala pero hindi ko naitanong kung magkano ang singil nila sa ganitong serbisyo.

Magulo at maingay ang lugar halos mapagkakamalan mong nasa Pilipinas ka pero sa ganitong paraan nila nairaraos ang buong araw ng kanilang pahinga upang sa kinabukasan ay may bagong pag-asa na sisimulan para sa kanilang mga mahal sa buhay na umaasa sa kanila. Sa pag ihip ng hangin ng hapon na iyon habang ako ay pauwi muli ko silang nakasabay at sa kaibuturan ng aking puso buong yabang kong naibulong ...Pinoy ako ...saludo ako sa inyo.

Hiling ng Puso

Simula pagkabata pinangarap ko na ang marating ang lugar na ito. Madalas ko iungot sa nanay at tatay ko ito pero di umubra at sa murang edad naipangako ko sa sarili ko na balang araw dadalawin ko ang lugar na ito. Halika at samahan ninyo ako .....

Ito ang "transit train" na naghatid sa akin ..malinis, maingay dahil sa sandamakmak na bata ang kasabayan ko at higit sa lahat masaya at puno ng hagikgikan ng munting mga tinig ng mga bata.

Pagdating doon namangha ako sa lawak na lugar na ito ...sa labas pa lang ito ha..hehehehe...mukhang napasubo ako sa mahaba-habang lakaran dito.

Kilala nyo ba siya??? Siya ang bida sa araw ng parada...nagmistula akong bata na tumatalon at humihiyaw sa pagkakita ko pa lang sa kanya sa unahan habang sumasayaw ang mga "ground dancers" . Meron din akong larawan na kasama niya promise!!!

Ang train na ito ay umiikot sa lawak ng lugar ...sarap sumakay dito ...nakatulog kasi ako dahil halos tatlong biyahe ang katumbas sa tagal ng tulog ko marahil sa pagod .

Ito ang kastilyo ni Cinderella ..ang ganda di ba? Ganito ang hitsura nya sa umaga ngunit nagbabagong anyo ito pagdating ng gabi...tadaaaaaaa....

Napapalakpak ako at nagmistulang bata sa pagkamangha at tuwa kasabay ng paghiyaw ng malakas. Hindi ko napigilan ang sarili ko ...i was carried away ....ang ganda di ba? Tumagal din ng mga tatlumpong minutong ang fireworks display .

Gabi na ng makauwi ako pagod at masakit ang paa ko sa mahaba at maghapong paglalakad ngunit puno ng munting kaligayahan na tulad sa isang batang paslit ang aking puso. Nakatulog ako agad ngunit para bang muling nagbabalik lahat sa aking isip ang masayang araw na ito sa buhay ko.

Ulap

Nabanggit ko noong nauna kong post na medyo nagbakasyon ako kaya wala akong update ...nag-ipon baga ng mga kuwento...kuwentong tulad nito.

Malayo ang narating ko at tulad ng dati maraming bagay ang nakakuha ng atensiyon ko tulad ng mga ulap sa langit . Minsan naisip ko ano ba kaya ang mararamdaman kung nasa ulap ako , ano kaya ang klima dun , malamig kaya o mainit. Haaayyy ang sarap siguro kung lahat tayo ay maaabot ang ulap marahil iyon din ang basehan ng madalas nating marinig na expression "parang nasa ulap ang pakiramdam".

Payapang ulap di ba...buti pa ang mga ulap mukhang laging payapa at walang gaanong problema bukod na lang siguro kung may nagbabadyang sama ng panahon nagiging kulay abo at tipong malungkot ang dating...pero sa oras na ito payapa at maaliwalas ngayon.

Mukhang nagbabago na ang lagay ng ulap na ito....di kaya may bagyo??? Nagsimula na atang maging matamlay...sana huwag muna umulan kasi hindi pa ako nakakauwi .

Ito ang ulap na hugis isda o eroplano ba ....kakaaliw masdan para kasing lumulundag e. Sarap siguro sumakay sa likod ng ulap na ito.... kayo anu sa palagay ninyo???

Tadaaaaaaa!!!!

Nagbabalik po ang inyong abang lingkod ...haaayy simula ng bagong linggo as usual nakakatamad wag naman po sana isipin na ako ay tamad at batugan dahil kung tutuusin e ngayon lang ako nagbakasyon ng medyo mahaba. Bakit kaya ganito ang nararamdaman ko??? Ewan ko hindi ko din alam e...marahil nasobrahan sa bakasyon (hehehehe) . Naku nadulas tuloy ang byuti ko buking na ako ay nag liwaliw pero di bale sa susunod na mga araw ibabahagi ko sa inyo ang tungkol dito. Pinipili ko pa ang magagandang larawan na nakuha ko para naman kahit paano ay may magtiyagang magbasa dito . Sana magistuhan ninyo ang susunod kong kwento .